sagopa kajmer- bebeğim öldü

BEBEĞİM ÖLDÜ



Ve bebekler de ölür... Hayatımın gerçek öykülerine ayrılan bir filmin soundtrackindeyim bir yazar mıyım ? yoksa tek şiirlik şair mi ? Notumu verdi hocalarım nasihatı koydum cebime ve zorda kalana dek çıkarmadım. Ve ben bozuk paraydım anlaşılamadan çiklet oldum Ve ben bütündüm yarimi sevgilimde bırakıp yarimi sokağa attım Canımı yolda buldum, canıma teslim ettim, canıma okudu RAP canımsın !... Canıma okudun canıma kastın İçimde saklı bir kaçak çocuk korku dolu bakışlarıyla gizlenirken iz bırakmış anılarıyla sevgili. Mutluluktan ağlak olmak artık bir seferlik bana da mahsus Anlamak kolaysa bak bi gözümün içine !... Yer mi Len Velet !?!?... Sekiz senemle ben dalaştım kimsecikler yoktu mikrofonu mu buldum İçimi döktüm. Zihnimin derinliklerinde yaptığım kazılarda onca yılın çöpleri yatılı Onların içinde binlerce ölümsüzlük ölümü görmüş Kaybettiğim gülücüğü gül demeti halinde koymuşlar oysa ki suratıma Gömülü parmak izlerin omuzlarımda Gözlerimde bir filmsin. Göz çukurlarımda uyuya kalmış bir bebeksin. Bende ninninim uyu.... [Nakarat] Dayan sabır gerek Yolun uzun, vakit kısa Ölüm yakın... Tanrım ona acı. Sebep-sonuç : gecem hüzün(dolu) Bilmecelere ısınamadım hele de senle ilgiliyse Sevemedim sualleri cevapların yetersiz kaldi İçime sinmemişti duyduğum yanıtların yarim Parçalandı ellerinde kum duvarlarım Ne hakla yarimi benden aldın ? Yine de bir günahkar göremedim seni Susar dudaklarım susar çocuklarım Bir vahada yolumu kaybettim Susar bu kuru dudaklarım Alışkanlıklarıma yoklama yaptım Girme sınırıma cephanen yoksa vururum tek atışta gözünün yaşına bakmadan Toz Ol !.... Bende başta bir çocuktum sende oyuncak oldun Tarihin sayfa aralarına kırmızı gülümü çoktan koydum Alacakaranlık geriye çekti güneşi Bir içim tütün tadın Kadın !.. özün toprağın buruk nefesi Kim der ki ; Sago yaşamın minik bebeği ? Bir yaz akşamında hayata attım göz bebeğimi, bebeğim öldü....